Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haray — 1. nida. Dad, aman, vay, dadfəryad, dad fəğan. Haray, kim nə dilim var, nə dil anlayanım. Qövsi. Haray, ey şerimin tunc qanadları; Fikrimin, hissimin ceyran atları. M. Müş.. 2. is. Qışqırıq, hay küy, cığır bağır, bağırtı səsi; qışqırıq bağırıq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qulaqbatırıcı — sif. Qulaqları batıracaq qədər bərk, şiddətli, gurultulu. Qulaqbatırıcı səs. Qulaqbatırıcı gurultu. – Kənddə qulaqbatıran bir haray vardı. M. Hüs.. Hacı Atakişi: – Oğul, Fərman! – deyə qulaqbatırıcı bir səslə qışqıraraq, yerindən sıçradı. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaqqıldamaq — f. 1. Şaqqıltı səsi çıxarmaq. Dağların başında gurultu güclənir, ildırım şaqqıldayır, yeri yurdu tərpədirdi. S. R.. Göy gurultusu . . qulaqbatıran bir dəhşətlə şaqqıldayırdı. M. Hüs.. 2. Çatırdamaq, çırtıldamaq, şaq şaq səs çıxarmaq. Sübhün həzin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
